Het wetsvoorstel strekt ertoe in het Wetboek van Strafrecht een nieuw kader op te nemen voor het doen van strafrechtelijk onderzoek naar de rechtmatigheid van geweldgebruik door een opsporingsambtenaar en een afzonderlijke strafuitsluitingsgrond voor opsporingsambtenaren die geweld hebben toegepast in de rechtmatige uitoefening van hun functie en een strafbaarstelling van schending van de Ambtsinstructie voor de politie, de Koninklijke marechaussee en andere opsporingsambtenaren te introduceren.
De initiatiefnemers staan een modernisering van het nationaliteitsrecht voor. Zij constateren dat een overgrote meerderheid van de staten tegenwoordig positief tegenover de mogelijkheid van een meervoudige nationaliteit staat. Dit wetsvoorstel laat de vervalgronden voor verlies van Nederlanderschap bij vrijwillige aanname van een andere nationaliteit vervallen. Wie Nederlander is, blijft dat, tenzij hij of zij er afstand van doet of er een andere reden voor verlies is, zoals bijvoorbeeld het treden in vreemde krijgsdienst van een staat die betrokken is bij gevechtshandelingen tegen het Koninkrijk. Het niet binnen tien jaar verlengen van het Nederlandse paspoort, terwijl hij of zij ook in bezit is van een andere nationaliteit, is dus geen reden meer tot verlies van de Nederlandse nationaliteit.
Met onderhavig initiatiefwetsvoorstel geeft de initiatiefnemer uitvoering aan een tweetal aanbevelingen van de werkgroep Benoemingen en Voordrachten van de Tweede Kamer. Daarbij wordt voorgesteld een minimumaantal van drie kandidaten te vermelden op aanbevelingslijsten ten behoeve van voordrachten voor benoemingen van leden van de Algemene Rekenkamer en de Hoge Raad der Nederlanden, alsmede om de ambtstermijn van de Kinderombudsman en de Veteranenombudsman vast te stellen op zes jaren.
De bestaande Telecommunicatiewet beschermt consumenten slechts ten dele tegen ongewenste, ongevraagde telefoontjes. Consumenten die niet gebeld willen worden, moeten dat elke keer opnieuw, bij elk telefoongesprek, laten weten aan degene die hen belt. Gelukkig voor consumenten bestaat naast de wet ook zelfregulering. Die zelfregulering heeft de vorm van een register, infofilter genaamd, waarin mensen kunnen laten opnemen dat zij geen prijs stellen op telefonische benadering voor marktonderzoek of voor commerciële, ideële of charitatieve boodschappen. Echter nog altijd is er een aanzienlijk aantal bedrijven dat de zelfreguleringscode ten aanzien van telemarketing niet onderschrijft en die weigert gebruik te maken van de diensten van infofilter. Dat leidt tot nodeloze irritatie bij mensen die menen zich middels aanmelding bij infofilter te hebben gevrijwaard van ongevraagde telefoontjes. Het is zowel voor consumenten als voor bedrijven beter als ieder bedrijf de registratie van infofilter zou moeten respecteren. In het voorliggende wetsvoorstel wordt dat geregeld. Het geeft het nationale bel-me-niet-register («infofilter») een wettelijke basis.
Dit wetsvoorstel beoogt de wettelijke erkenning van de Nederlandse Gebarentaal. Dit versterkt de positie van de gebruikers van de Nederlandse Gebarentaal. Gebarentaligen die doof zijn, kunnen zich nadrukkelijker beroepen op ond+E172ersteuning in hun eigen taal. Het wetsvoorstel beoogt de volgende zaken concreet te regelen met betrekking tot de erkenning van de Nederlandse Gebarentaal: 1. Erkenning van de Nederlandse Gebarentaal als officiële taal; 2. Bevordering van gebruik van Nederlandse Gebarentaal door de rijksoverheid; 3. Instellen van een Orgaan voor de Gebarentaal (waarin Doven goed vertegenwoordigd zijn) als adviesorgaan.
In tegenstelling tot wat in 2006 de verwachting was, is Nederland het enige EU-land dat eigendomssplitsing verplicht stelt voor regionale netbeheerders. Dit leidt tot oneerlijke concurrentie voor Nederlandse bedrijven ten opzichte van buitenlandse energiebedrijven die wel over netten in de holding mogen beschikken. Gedwongen eigendomssplitsing (ofwel het groepsverbod) is geen verplicht onderdeel van Europees beleid. Met dit initiatiefwetsvoorstel wordt het groepsverbod gedeeltelijk opgeheven. Er wordt geregeld dat het groepsverbod niet geldt voor regionale netbeheerders. Zolang de EU geen verplichting kent voor lidstaten om een groepsverbod voor regionale netbeheerders in te voeren vindt de initiatiefnemer het onwenselijk dat in Nederland een dergelijk groepsverbod geldt.
Initiatiefwetsvoorstel, waardoor een asielkind of andere minderjarige vreemdeling voortaan een verblijfsvergunning zou moeten krijgen als dat aantoonbaar is in het belang is van dat kind. Nu wordt vaak naar het belang van de ouders gekeken, of zij terug kunnen naar het land van herkomst, en te weinig naar het belang van het kind. Zo kunnen kinderen individuele belangen hebben zoals gezondheid, geestelijke ontwikkeling, het risico op besnijdenis, seksuele geaardheid of verwestering. Dit wetsvoorstel zorgt ervoor dat de bescherming van de ontwikkeling van het kind, zoals die centraal staat in het familierecht, ook wordt geborgd binnen het vreemdelingenrecht.
Naar aanleiding van het advies van de Afdeling advisering van de Raad van State hebben de initiatiefnemers het wetsvoorstel grondig herzien. Niet langer is sprake van een algemene vergunningsgrond die van toepassing is op asiel- en reguliere procedures. In plaats daarvan is gekozen voor het toevoegen van de mogelijkheid tot het verstrekken van een reguliere verblijfsvergunning wanneer het belang van het kind ernstig wordt bedreigd. Ook zijn bepalingen aan het wetsvoorstel toegevoegd waarmee wordt geregeld dat kinderen zoveel mogelijk voorrang krijgen in verblijfsrechtelijke procedures.
Dit initiatiefwetsvoorstel van het lid Veldman (VVD) wijzigt de Gemeentewet en de Wet milieubeheer om gemeenten te kunnen verplichten de rioolheffing en de afvalstoffenheffing te laten betalen door de daadwerkelijke gebruiker en niet door de eigenaren van onroerende zaken of uit algemene middelen.
Dit initiatiefvoorstel van de Tweede Kamerleden Siderius (SP) en Van Meenen (D66) regelt dat er in het basisonderwijs klassen komen met minder dan 30 leerlingen. Verder heeft het wetsvoorstel als doel dat in de komende jaren de klassen geleidelijk kleiner worden, waarbij er gestreefd wordt naar een gemiddelde klassengrootte op schoolniveau (per vestiging) van 23 leerlingen per groep. Hiermee worden de excessen van zeer grote klassen in het basisonderwijs aangepakt. Om tot klassenverkleining in het basisonderwijs te komen regelt dit wetsvoorstel een andere definitie van de leraar/leerling ratio. In deze nieuwe definitie van de ratio wordt nog slechts bevoegd onderwijzend personeel meegenomen: leerkrachten die ook daadwerkelijk voor de klas staan. Dit betekent dat andere werknemers op scholen (zoals conciërges, klassenassistenten, begeleiders voor specifieke beperkingen, directeuren et cetera) niet meer meegerekend worden in de definitie. Door aanpassing van de definitie wordt de leraar/leerling ratio transparant en is de klassengrootte in het basisonderwijs beter te monitoren. Na aanpassing van de definitie wordt er een maximum leraar/leerling ratio ingesteld van 29 leerlingen per fulltime equivalent bevoegd onderwijzende docent, welke daadwerkelijk verbonden is aan het primaire onderwijsproces.
Omdat bij ernstige criminaliteit verdachten niet meteen in beeld komen bestaat bij politie en Openbaar ministerie de behoefte aan het bewaren van internet- en telefoniegegevens uit het recente verleden voor de opsporing en vervolging. Het gaat bij deze bewaarplicht alleen om de verkeersgegevens, niet om de inhoud van het gesprek. De bewaartermijnen zijn onveranderd gebleven: 6 maanden voor internetgegevens, 12 maanden voor telefoniegegevens. De officier van justitie krijgt alleen toegang tot de bewaarde verkeersgegevens na toestemming van de rechter-commissaris. Ook worden aanbieders van telecommunicatiediensten verplicht hun gegevens op te slaan en te verwerken binnen de Europese Unie. Met deze wijzigingen wordt de Nederlandse wetgeving in overeenstemming gebracht met het arrest van het Hof van Justitie uit 2014 en het vonnis van de voorzieningenrechter uit 2015 waar het gaat om de bescherming van de persoonlijke levenssfeer van burgers en de beveiliging van persoonsgegevens.
