Categorie: Justitie en Veiligheid

Het voorstel Wet homologatie onderhands akkoord (WHOA) is bedoeld voor ondernemingen die op zichzelf rendabel zijn, maar door een te zware schuldenlast of te hoge structurele kosten een sanering van schulden en verplichtingen nodig hebben om te voorkomen dat zij in surseance van betaling of faillissement komen. Voor die situatie maakt het voorstel het mogelijk dat de rechtbank een akkoord over het herstructureren en saneren van schulden goedkeurt. Door de goedkeuring worden alle schuldeisers en aandeelhouders van de onderneming gebonden aan de inhoud van het akkoord, ook degenen die tegen hebben gestemd. Vorderingen en andere rechten van werknemers op grond van arbeidsovereenkomst blijven van rechtswege buiten het akkoord. In Nederland ontbreekt momenteel een wettelijke regeling voor een dwangakkoord buiten faillissement.

Klik hier voor meer informatie over dit wetsvoorstel.

Het doel van het wetsvoorstel is om te voorkomen dat een schuldenaar door het beslag niet meer in zijn bestaansminimum kan voorzien, om het beslag- en executierecht efficiënter en eenvoudiger te maken en om te voorkomen dat een beslag puur als pressiemiddel wordt gebruikt. Daartoe wordt het beslag- en executierecht op een aantal punten gewijzigd. Zo wordt bijvoorbeeld een beslagvrij bedrag bij beslag op een bankrekening ingevoerd. Ook wordt geregeld dat er geen beslag mag worden gelegd op roerende zaken, zoals inboedel of een auto, als redelijkerwijs voorzienbaar is dat de kosten de baten overstijgen. Verder wordt het beslagverbod op roerende zaken gemoderniseerd, net zoals de regels inzake de veiling van roerende zaken. Daarnaast wordt het mogelijk gemaakt om administratief beslag te leggen op motorrijtuigen.

Klik hier voor meer informatie over dit wetsvoorstel.

Criminele organisaties zoals motorbendes zouden door de minister voor Rechtsbescherming verboden moeten kunnen worden, vinden de indieners van het wetsvoorstel. Nu nog kunnen criminele bendes alleen door de rechter verboden worden. Maar dat proces duurt veel te lang. Een verbod door de minister werkt veel sneller en kan met onmiddellijke ingang in werking treden.
De initiatiefnemers wijzen erop dat de vrijheid van vergadering een Grondwettelijk recht is. Een bestuursrechtelijk verbod mag daarom alleen als dat in het belang is van de openbare orde. Volgens de Kamerleden is dat het geval, omdat de motorbendes zware criminaliteit stimuleren en faciliteren, en daarmee een ‘ernstige bedreiging voor de veiligheid van burgers en voor het openbaar gezag’ vormen. Zij stellen voor om deze verbodsbevoegdheid te introduceren als aanvulling op de bestaande regeling in het Burgerlijk Wetboek (BW).

Klik hier voor meer informatie over dit wetsvoorstel.

Initiatiefwetsvoorstel van Van der Staaij (SGP) om het opleggen van straffen te verduidelijken en om de vrijwel automatische voorwaardelijke invrijheidstelling af te schaffen. Een vrijheidsstraf wordt nu slechts voor tweederde deel uitgevoerd. Dat is een gevolg van de regeling van de voorwaardelijke invrijheidstelling, die als uitgangspunt heeft dat iedere veroordeelde met een langere tijdelijke gevangenisstraf een strafkorting krijgt. Slechts bij uitzondering is het mogelijk dat een gedetineerde zijn gevangenisstraf volledig uitzit. Voor zowel kortere als langere straffen komt er een eenduidige regeling met mogelijkheden voor een beperkt voorwaardelijk deel van de straf dat specifiek afgestemd is op de omstandigheden van het concrete geval en die het beste past bij de persoon van de verdachte.

Intussen stelt het regeerakkoord dat de bestaande regeling om wijziging vraagt. De regering heeft daartoe een wetsvoorstel (35122) ingediend dat hier uitvoering aan geeft. In afwachting van het verloop van de parlementaire behandeling van het regeringsvoorstel heeft Van der Staaij besloten dit initiatiefwetsvoorstel voorlopig aan te houden.

Klik hier voor meer informatie over dit wetsvoorstel.

Initiatiefwetsvoorstel van Asscher (|PvdA) en Van Toorenburg (CDA) om seksuele intimidatie als overtreding strafbaar te stellen. Daarbij is de primaire invalshoek de bescherming van de openbare orde. De desbetreffende seksuele uitingen brengen iemand in een intimiderende, onvrije situatie en beperken daarmee iemand om zichzelf vrij te bewegen in het openbaar. De gewraakte uitingen kunnen daarnaast ook overlast veroorzaken voor anderen. De aanpak van straatintimidatie wordt in sommige steden al op lokaal niveau geregeld, maar de partijen willen een landelijke aanpak van straatintimidatie.

Klik hier voor meer informatie over dit wetsvoorstel.

Initiatiefnemer Markuszower (PVV) stelt voor om voor bepaalde gewelds- en zedendelicten hoge minimumstraffen in te voeren en de misdrijven waarbij levenslang kan worden opgelegd uit te breiden.

Klik hier voor meer informatie over dit wetsvoorstel.

Goedkeuring van het voornemen tot opzegging van het op 14 maart 1978 te ’s-Gravenhage tot stand gekomen Verdrag inzake het recht dat van toepassing is op het huwelijksvermogensregime

Klik hier voor meer informatie over dit wetsvoorstel.

Het wetsvoorstel strekt ertoe in het Wetboek van Strafrecht een nieuw kader op te nemen voor het doen van strafrechtelijk onderzoek naar de rechtmatigheid van geweldgebruik door een opsporingsambtenaar en een afzonderlijke strafuitsluitingsgrond voor opsporingsambtenaren die geweld hebben toegepast in de rechtmatige uitoefening van hun functie en een strafbaarstelling van schending van de Ambtsinstructie voor de politie, de Koninklijke marechaussee en andere opsporingsambtenaren te introduceren.

Klik hier voor meer informatie over dit wetsvoorstel.

Initiatiefwetsvoorstel, waardoor een asielkind of andere minderjarige vreemdeling voortaan een verblijfsvergunning zou moeten krijgen als dat aantoonbaar is in het belang is van dat kind. Nu wordt vaak naar het belang van de ouders gekeken, of zij terug kunnen naar het land van herkomst, en te weinig naar het belang van het kind. Zo kunnen kinderen individuele belangen hebben zoals gezondheid, geestelijke ontwikkeling, het risico op besnijdenis, seksuele geaardheid of verwestering. Dit wetsvoorstel zorgt ervoor dat de bescherming van de ontwikkeling van het kind, zoals die centraal staat in het familierecht, ook wordt geborgd binnen het vreemdelingenrecht.
Naar aanleiding van het advies van de Afdeling advisering van de Raad van State hebben de initiatiefnemers het wetsvoorstel grondig herzien. Niet langer is sprake van een algemene vergunningsgrond die van toepassing is op asiel- en reguliere procedures. In plaats daarvan is gekozen voor het toevoegen van de mogelijkheid tot het verstrekken van een reguliere verblijfsvergunning wanneer het belang van het kind ernstig wordt bedreigd. Ook zijn bepalingen aan het wetsvoorstel toegevoegd waarmee wordt geregeld dat kinderen zoveel mogelijk voorrang krijgen in verblijfsrechtelijke procedures.

Klik hier voor meer informatie over dit wetsvoorstel.