Categorie: Economische Zaken en Klimaat

Leveranciers van energiegerelateerde producten zijn verplicht etiketten en productinformatie-bladen over het energiegebruik van deze producten mee te leveren aan handelaren, tenzij anders beschreven. Dit wetsvoorstel strekt, in aanvulling op wat ter uitvoering van Verordening (EU) 2017/1369 in het Besluit energie-etikettering energiegerelateerde producten is neergelegd, tot uitvoering van enkele onderdelen van deze verordening voor welke de huidige Wet implementatie EU-richtlijnen energie-efficiëntie onvoldoende basis biedt.

Klik hier voor meer informatie over dit wetsvoorstel.

Wijziging van Boek 7 van het Burgerlijk Wetboek in verband met de invoering van regels omtrent de franchiseovereenkomst (Wet franchise). Doel van het wetsvoorstel is om de relatie tussen franchisegever en haar franchisenemers meer in evenwicht te brengen: eerlijker ondernemen en beter samenwerken.

Klik hier voor meer informatie over dit wetsvoorstel.

Wijziging van de Telecommunicatiewet in verband met de implementatie van de onderdelen van richtlijn (EU) 2018/1972 die betrekking hebben op toegangsregulering in geval van replicatiebelemmeringen, het overstappen van telecomaanbieder en het vorderen van inlichtingen ten behoeve van een geografisch onderzoek naar het bereik van elektronische communicatienetwerken

Klik hier voor meer informatie over dit wetsvoorstel.

Dit wetsvoorstel beoogt partijen te helpen duurzaamheidsinitiatieven te realiseren door hen de mogelijkheid te geven hun initiatieven om te laten zetten in voorschriften. Door een duurzaamheidsinitiatief in regelgeving te vertalen, worden belemmeringen voor de totstandkoming of voor het succes van zulke initiatieven weggenomen. Bedrijven en inwoners krijgen hierdoor meer ruimte als zij samen willen werken aan oplossingen die het milieu minder belasten of de klimaatverandering tegengaan.

Klik hier voor meer informatie over dit wetsvoorstel.

Dit wetsvoorstel voorziet in een nieuw hoofdstuk 14a in de Telecommunicatiewet. Het hoofdstuk regelt dat voorkomen wordt dat een ongewenste partij zodanige zeggenschap verwerft in de communicatie-infrastructuur of dienstverlening dat hier misbruik van gemaakt kan worden. Bijvoorbeeld door de Nederlandse regering onder druk te zetten door te dreigen met uitval met maatschappelijk ontwrichtende effecten of de zeggenschap misbruikt om op grote schaal de vertrouwelijkheid van de communicatie te schenden.

Klik hier voor meer informatie over dit wetsvoorstel.

De voorwaarden voor de inkoop van lokale zorg in het sociaal domein zijn de laatste jaren veranderd. Europese wetgeving verplicht gemeenten tegenwoordig om de inkoop van van diensten en zorg boven een bedrag van 750.000 euro aan te besteden. Volgens de initiatiefnemers wordt dit door zowel gemeenten als aanbieders als zeer onwenselijk ervaren. Het voorliggende wetsvoorstel voorziet in een wijziging van de Aanbestedingswet 2012 waardoor gemeenten niet meer verplicht zijn aan te besteden in het sociale domein.

Klik hier voor meer informatie over dit wetsvoorstel.

Met dit wetsvoorstel worden de procedures voor de vergunningverlening uitgebreid en aangepast om om te gaan met de situatie dat windenergie op zee steeds minder of geen subsidie meer nodig heeft. Bedrijven uit de windsector zullen bij aanvragen voor vergunningen voor windparken op zee te maken krijgen met de voorgestelde wijzigingen. Als er in onderlinge concurrentie meer dan één marktpartij bereid is een windpark zonder subsidie te realiseren, ontstaat de vraag hoe te bepalen aan wie de vergunning voor het windpark wordt verleend. Aanpassing van deze wet is nodig om een extra verdeelmethode voor de vergunning aan het bestaande stelsel toe te voegen. Dit wetsvoorstel betreft alleen het toevoegen van veilen als optie om de vergunning voor een windpark op zee te verlenen.

Klik hier voor meer informatie over dit wetsvoorstel.

De bestaande Telecommunicatiewet beschermt consumenten slechts ten dele tegen ongewenste, ongevraagde telefoontjes. Consumenten die niet gebeld willen worden, moeten dat elke keer opnieuw, bij elk telefoongesprek, laten weten aan degene die hen belt. Gelukkig voor consumenten bestaat naast de wet ook zelfregulering. Die zelfregulering heeft de vorm van een register, infofilter genaamd, waarin mensen kunnen laten opnemen dat zij geen prijs stellen op telefonische benadering voor marktonderzoek of voor commerciële, ideële of charitatieve boodschappen. Echter nog altijd is er een aanzienlijk aantal bedrijven dat de zelfreguleringscode ten aanzien van telemarketing niet onderschrijft en die weigert gebruik te maken van de diensten van infofilter. Dat leidt tot nodeloze irritatie bij mensen die menen zich middels aanmelding bij infofilter te hebben gevrijwaard van ongevraagde telefoontjes. Het is zowel voor consumenten als voor bedrijven beter als ieder bedrijf de registratie van infofilter zou moeten respecteren. In het voorliggende wetsvoorstel wordt dat geregeld. Het geeft het nationale bel-me-niet-register («infofilter») een wettelijke basis.

Klik hier voor meer informatie over dit wetsvoorstel.

In tegenstelling tot wat in 2006 de verwachting was, is Nederland het enige EU-land dat eigendomssplitsing verplicht stelt voor regionale netbeheerders. Dit leidt tot oneerlijke concurrentie voor Nederlandse bedrijven ten opzichte van buitenlandse energiebedrijven die wel over netten in de holding mogen beschikken. Gedwongen eigendomssplitsing (ofwel het groepsverbod) is geen verplicht onderdeel van Europees beleid.
Met dit initiatiefwetsvoorstel wordt het groepsverbod gedeeltelijk opgeheven. Er wordt geregeld dat het groepsverbod niet geldt voor regionale netbeheerders. Zolang de EU geen verplichting kent voor lidstaten om een groepsverbod voor regionale netbeheerders in te voeren vindt de initiatiefnemer het onwenselijk dat in Nederland een dergelijk groepsverbod geldt.

Klik hier voor meer informatie over dit wetsvoorstel.

Het wetsvoorstel verplicht particuliere aanbieders van parkeergelegenheden om de tarieven voor een parkeerperiode van ten hoogste vier uur, per minuut te heffen. Het doel van het wetsvoorstel is om te voorkomen dat betaald wordt voor niet gebruikte parkeertijd omdat de tariefstelling uitgaat van vaste tijdvakken.

Klik hier voor meer informatie over dit wetsvoorstel.