Categorie: Sociale Zaken en Werkgelegenheid

Het wetsvoorstel verplicht werkgevers en intermediairs om een werkwijze te hebben die gericht is op het voorkomen van discriminatie bij werving en selectie van werknemers. Werkgevers met 25 of meer werknemers moeten deze werkwijze schriftelijk vastleggen. Bij het extern inhuren van arbeidskrachten moet een werkgever ook nagaan of deze verplichting wordt nageleefd. De Inspectie SZW ziet erop toe dat werkgevers een dergelijke werkwijze hebben. Als die ontbreekt, kan de Inspectie daarvoor een boete opleggen, die vervolgens ook openbaar wordt gemaakt. Het doel is om werkgevers bewuster te maken van arbeidsmarktdiscriminatie. De Arbeidsomstandighedenwet (Arbowet) en de Wet allocatie arbeidskrachten door intermediairs (Waadi) worden voor dit wetsvoorstel aangepast.

Klik hier voor meer informatie over dit wetsvoorstel.

Voorstel van wet van het lid Jasper van Dijk. Het initiatiefwetsvoorstel regelt dat het wettelijk minimumloon (WML) met 5% per jaar wordt verhoogd bovenop de reguliere indexatie. De initiatiefnemer wil zo de opgelopen achterstanden inlopen en hogere lonen over de gehele linie stimuleren. Einddoel is dat het minimumloon uiteindelijke 60% van het gemiddelde loon bedraagt.

Klik hier voor meer informatie over dit wetsvoorstel.

Voorstel van wet van het lid Jasper van Dijk. Het initiatiefwetsvoorstel koppelt de jaarlijkse indexering van het minimumloon aan de stijging van het gemiddelde loon om zo te voorkomen dat de kloof tussen de twee groter wordt. Het minimumloon is nu alleen gekoppeld aan de ontwikkeling van de contractloonstijging. De contractloonstijging is de gemiddelde procentuele ontwikkeling van de lonen zonder zaken als promotie en een stijging in salarisschaal. Het gemiddelde loon in Nederland is harder gestegen dan de contractloonstijging. Het wettelijk minimumloon is in de loop der jaren steeds minder waard geworden ten opzichte van het gemiddelde loon. Was het wettelijk minimumloon in 1976 nog ongeveer 68% van het gemiddelde loon, nu is het nog slechts 43%. De Wet minimumloon en minimumvakantiebijslag wordt met dit initiatiefwetsvoorstel gewijzigd.

Klik hier voor meer informatie over dit wetsvoorstel.

Het kabinet wil deel IV van de Europese Code inzake sociale zekerheid opzeggen. Deel IV van de Code bevat minimumnormen voor het verstrekken van een uitkering in geval van werkloosheid. Voorgeschreven staat het recht voor op een werkloosheidsuitkering voor een duur van tenminste 21 weken na 1 jaar werken. In Nederland heeft iemand pas recht op een uitkering met een duur van 21 weken, als hij voorafgaand aan de werkloosheid gedurende 5 jaar heeft gewerkt. Indien sprake is van een arbeidsverleden van minder dan 5 jaar, dan is de duur van de uitkering korter. De Werkloosheidswet (WW) voldoet daarom niet aan deel IV van de Code. Volgens het kabinet biedt het Nederlandse socialezekerheidsstelsel voldoende bescherming tegen het risico van werkloosheid. Het voldoen aan deel IV van de Code vereist fundamentele en omvangrijke wijzigingen van de Werkloosheidswet. De Nederlandse werkloosheidswetgeving is wel in overeenstemming met het op 28 juni 1952 te Genève tot stand gekomen Verdrag betreffende minimumnormen van sociale zekerheid (Trb. 1953, 69).

Klik hier voor meer informatie over dit wetsvoorstel.

Dit wetsvoorstel is ingediend in verband met de invoering van Richtlijn (EU) 2019/1158 van het Europees Parlement en de Raad van 20 juni 2019. Deze richtlijn bevat een aantal maatregelen om ouders en mantelzorgers beter in staat te stellen arbeid en zorg te combineren. De meest ingrijpende maatregel voor Nederland is dat iedere ouder recht krijgt op minimaal vier maanden ouderschapsverlof waarvan twee maanden betaald. De richtlijn stelt verder minimumvoorschriften vast voor gezinsgerelateerd verlof (vaderschapsverlof, ouderschapsverlof en zorgverlof) en flexibele werkregelingen. Hiermee wordt gestreefd naar een grotere participatie van vrouwen op de arbeidsmarkt en naar een betere verdeling van de zorgtaken tussen mannen en vrouwen. Voor de invoering van de richtlijn wordt de Wet arbeid en zorg (Wazo), de Wet flexibel werken (Wfw) en enkele andere wetten gewijzigd.

Klik hier voor meer informatie over dit wetsvoorstel.

Voorstel van wet van het lid Renkema. Iedere werknemer heeft recht op een sociaal veilige werkomgeving. Met dit wetsvoorstel wil de initiatiefnemer iedere werknemer een wettelijk recht op toegang tot een vertrouwenspersoon te geven. Daarnaast wordt de positie van de vertrouwenspersoon in de organisatie versterkt. Het wetsvoorstel draagt bij aan het terugdringen van ongewenst gedrag op de werkvloer en het creëren van een veilige werkomgeving voor álle werknemers.

Klik hier voor meer informatie over dit wetsvoorstel.

Deze wetswijziging biedt werkgevers meer zekerheid over de loondoorbetalingsverplichting bij zieke werknemers. Bij de toets op de re-integratie-inspanningen voor een langdurig zieke (RIV-toets) beoordeelt de verzekeringsarts van het Uitvoeringsinstituut Werknemersverzekeringen (UWV), vanaf 1 september 2021, niet langer het advies van de bedrijfsarts over de belastbaarheid van de werknemer. Hierdoor zijn loonsancties op basis van medisch verschil van inzicht tussen de bedrijfsarts en verzekeringsarts niet meer mogelijk. Het wetsvoorstel maakt onderdeel uit van een totaalpakket aan maatregelen om de loondoorbetalingsverplichtingen voor werkgevers makkelijker, duidelijker en goedkoper te maken.

Klik hier voor meer informatie over dit wetsvoorstel.

Uit onderzoek blijkt dat het gevoel van het altijd bereikbaar te moeten zijn tot problemen kan leiden voor werknemers. Er wordt door werknemers druk gevoeld om berichten te beantwoorden buiten werktijd. Deze druk kan leiden tot stress en zelfs tot burn-outklachten. Het doel van dit wetsvoorstel is dat werkgever en werknemers, als onderdeel van het arbobeleid, het gesprek voeren over de bereikbaarheid buiten werktijd. Dat dit gesprek gevoerd is, moet aantoonbaar zijn, bijvoorbeeld door middel van een schriftelijk verslag. De Inspectie SZW handhaaft alleen door te controleren óf er een gesprek heeft plaatsgevonden tussen werkgever en werknemers over bereikbaarheid buiten werktijd.

Klik hier voor meer informatie over dit wetsvoorstel.

In het pensioenakkoord is afgesproken dat de ontwikkeling van de AOW-leeftijd met ingang van 2025 voor 2/3-gekoppeld wordt aan de ontwikkeling van de resterende levensverwachting op 65 jaar. Met dit wetsvoorstel stelt het kabinet voor de 1-op-1-koppeling van de AOW- en pensioenrichtleeftijd aan de ontwikkeling van de resterende levensverwachting te vervangen door de 2/3-koppeling. Dit betekent dat elk jaar levenswinst zich vertaalt in gemiddeld acht maanden langer doorwerken en gemiddeld vier maanden langer AOW-pensioen. De koppeling van de pensioenrichtleeftijd aan de levensverwachting wordt op vergelijkbare wijze aangepast.

Klik hier voor meer informatie over dit wetsvoorstel.

Het wetsvoorstel bevat een aantal wijzigingen op het gebied van het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. De wijzigingen betreffen zowel de arbeidswetgeving, de socialezekerheidswetgeving als wetgeving rondom de structuur van de uitvoeringsorganisaties. Het gaat hierbij om tekstuele aanpassingen, technische verbeteringen en verheldering van bepaalde punten. Tot slot dienen enkele voorstellen ter verduidelijking en nadere invulling van eerder gemaakte beleidskeuzes en het herstellen van omissies.

Klik hier voor meer informatie over dit wetsvoorstel.